ابن ابی شیبه (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)ابوبکر عبدالله بن محمد عبسی (۱۵۹-۲۳۵ق)، مشهور به ابن ابی شیبه، فقیه، مفسر و محدث اهل‌سنت قرن سوم هجری قمری در عراق بود. ۱ - معرفی اجمالیابوبکر عبدالله بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی، مشهور به ابن ابی شیبه، در سال ۱۵۹ق در شهر کوفه به دنیا آمد و رشد یافت و به تحصیل علوم پرداخت. برای فراگیری علوم بیشتر، به بصره و بغداد مسافرت کرد و از محضر فقها و علمای عصر خویش بهره برد و در علومی چون فقه، تاریخ، تفسیر، حدیث و قرآن ماهر و استاد شد و در همه این زمینه‌ها تالیفاتی نوشت. وی از کوفه به بغداد رفت و در مسجد رصافه بغداد بر کرسی نقل حدیث نشست و نیز در زمره محدثانی قرار گرفت که به دستور متوکل عباسی (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ق) با نحله‌های مختلف فکری مانند معتزله و جهمیّه مناظره می‌کردند و احادیثی در ردّ بر آنها نقل می‌کردند. علمای رجال اهل‌سنت وی را حافظ حدیث، ثقه و مورد اعتماد می‌دانند. وی از شریک بن عبدالله قاضی، عبدالله بن مبارک، علی بن مسهّر، سفیان بن عیینه، عبّاد بن عوام، عبدالله بن ادریس، عمرو بن عبید و دیگران حدیث شنیده و کسانی مثل احمد بن حنبل، عبدالله بن احمد بن حنبل، محمد بن اسحاق صاغانی و ابوالقاسم بغوی از او حدیث نقل کرده‌اند. عبسی در سال ۲۳۵ق در شهر کوفه از دنیا رفت. ۲ - تالیفاتآثار او عبارت‌اند از: السنن فی الفقه، الفتن، الفتوح، التفسیر، التاریخ، المسند فی الحدیث، الجمل، صفین، المصنف، الاحکام، ثواب القرآن، الرد علی من ردّ علی ابی حنیفه، و الایمان. [۹]
کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۴۳۲.
[۱۵]
مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۶۶۹.
[۱۷]
ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۴۳۳.
۳ - پانویس۴ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۰، برگرفته از مقاله «عبدالله عبسی». رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 235 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | فقهای اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | مفسران اهل سنت قرن 3 (قمری) | مولفان قرن سوم
|